İşte sizi sıkıcı yapacak özellikler...

Kişileri ‘sıkıcı’ olarak değerlendirmemize sebep olan bazı detaylar, o kişiye karşı ön yargıyla yaklaşmamıza neden oluyor. Taşıdığımız ön yargıların o kişiyi tanıdıktan sonra ne kadar yanlış olduğunu fark etsek de onları daha en başta 'sıkıcı' olarak etiketlememiz, kurduğumuz ilişkinin seyrini ciddi anlamda etkiliyor. 

Essex Üniversitesi’nde Sosyal Psikoloji üzerine çalışmalar yapan Profesör Wijnad, bu ön yargının insanları ‘ötekileştirdiği’ kanaatinde. 

İnsanların yeni tanıştıkları kişilere karşı ön yargılı olma eğilimleri oldukça yüksek. Yapılan çalışmalara göre, insanların sıkıcı olduğunu karakterleri, meslekleri ve hobileri belirliyor.

Özellikle veri arşivleyenler ve vergi memurları en sıkıcı meslekler olarak nitelendiriyor. Televizyon izlemek ve uyumak gibi hobilere sahip olmak, yeterince ilgi çekici olmadığınızı gösteriyor. Az sayıda hobiye sahip olmak, mizah anlayışının eksik olması ve bir konuyu aşırı derecede savunmak da sizi sıkıcı yapan özellikler arasında yer alıyor.

Sosyal bir ortamda yeni biriyle tanıştığınızda ve ilk öğrendiğiniz bilgiler sizi tatmin etmediğinde hoş bir sohbet kurma olasılığını da ortadan kaldırmış oluyorsunuz. Daha açık fikirli olursanız beklenmedik bir anda güzel bir arkadaşlık kurabilirsiniz. 

 
ELEKTRİK ŞOKU DENEYİ 

Virginia Üniversitesi 2014 yılında gerçekleştirdiği bir çalışmada bir grup insanı, onları oyalayacak hiçbir materyalin olmadığı bir odada 15 dakika bekletti. Kendine verilen küçük elektrik şok cihazını istedikleri zaman kullanabileceği söylenen 42 insandan 18’i birbiriyle konuşmak yerine kendilerine bu şoku vermeyi tercih etti. Ortamın sıkıcı atmosferini yıkmak için birbiriyle sohbet etmeyen insanların kendilerine fiziksel acı vermesi, insan doğası hakkında oldukça enteresan bilgiler vermişti. 

Bir başka deneyde insanlara 85 saniyelik sıkıcı bir film, bir saat boyunca tekrar tekrar izletildi. Katılımcılar, elektrik şokunu kullanarak bir anlamda bu sıkıcı döngüden kurtarmak istedi.

Kanada Waterloo Üniversitesi’nden Profesör James Danckert, bir insanın çok sıkıldığında fiziksel uyarılmayla kendini canlandırmak isteyeceğini savunuyor. Danckert, günlük hayatın sıkıcı rutininden kurtulmak istediğimiz için devamlı değişmeye çalıştığımızı ve farklı aktiviteler arayışında olduğumuzu savunuyor.

Sıkılma hissinin özellikle potansiyel uyarılma kaynakları bulduğumuzda ortaya çıktığını gösteren çalışmalar, bir odada otururken hiçbir şey yapmamak yerine bir puzzle’ı tamamlamaya çalışmanın, bizi iyi hissettirdiğini savunuyor. 

Bir partideyken size bir şeyler anlatan birini dinlemek yerine etrafınızdaki insanların heyecanlı sohbetine kulak vermek, bu teoriyi oldukça iyi bir şekilde açıklıyor. Özetle, zorunlu bir şekilde maruz kaldığımız ‘sıkıcı’ anlar, etrafımızda kaçırdığımız potansiyel anların varlığını hatırlatıyor.